Het ging met eten echt super goed en zo ineens bam! Doet mevrouw moeilijk met eten. Het begon al met dat ze niet meer in de kinderstoel wou zitten, dus tegenwoordig zit ze net als mama en papa op een grote stoel, probleem opgelost! Maar een kind van 2 is nooit klaar met moeilijk doen, want toen kwam het weigeren van eten! En dan voornamelijk alles wat maar geen Hollandse pot is. Nou maar dat is toch geen probleem? Hoor ik jullie denken, maar papa en mama willen ook wel een keertje een lekkere bord nasi of spaghetti eten. Dus ik maar een rondje nagevraagd. Op het consultatiebureau zeiden ze van dat als ze weigert dan moet je haar vooral niet dwingen, maar als ze gewend is om een toetje na te krijgen dan moet ik haar vooral dat toetje niet ontnemen. Het gevolg daarvan is dus, dat mevrouw bij voorbaat al het eten weigert en ‘toetje, toetje’ roept. Dus nee geen succes. Mijn schoonzus stelde voor om dan voor Esmée een aparte maaltijd te maken die ze wel eet. Dat is op zich wel een oplossing, maar aangezien mijn moeder dat vroeger bij mij ook gedaan heeft. En dat hielp niet echt, het heeft ervoor gezorgd dat ik nu 26 jaar ben en nog steeds een 'hekel' aan groentes heb (hier ben ik trouwens inmiddels hard mee aan het werk, aangezien ik wel het goede voorbeeld voor mijn kind wil zijn).
Dus ja wat dan? Tja elke peuter is anders en ook elke oplossing werkt bij de een wel en bij de ander niet. Maar hieronder wil ik wat tips geven waar ik heel veel aan heb gehad en dus het proberen waard!
Dus ja wat dan? Tja elke peuter is anders en ook elke oplossing werkt bij de een wel en bij de ander niet. Maar hieronder wil ik wat tips geven waar ik heel veel aan heb gehad en dus het proberen waard!
1) Ga de machtsstrijd niet aan
De allerbelangrijkste tip is eigenlijk heel simpel. Ga de machtsstrijd niet aan. Dreigen ("Voor straf geen toetje!"), paaien of opdringen zijn uit den boze, want je maakt het probleem er alleen maar groter mee. Dus heeft je kind zijn bordje niet leeg? Ruim gewoon af, zonder er wat van te zeggen. "Graag of niet, volgende keer beter", is de boodschap.
Dit advies kreeg ik ook van het consultatiebureau, alleen dat toetje laten we wel achterwege. Een toetje krijgt ze gewoon als ze goed gegeten heeft.
2) Compenseer niet
Misschien heeft je kindje niks of nauwelijks gegeten. Je maakt je ongerust. Hij moet toch iets in zijn maag krijgen? Geef hem ondanks je ongerustheid geen extra tussendoortjes ter compensatie. Het klinkt hard, maar hij kan best wachten tot de volgende normale maaltijd. Het is geen enkel probleem om het eten een keer over te slaan. En hij zal des te meer trek hebben als het weer etenstijd is. Je moet er overigens wel altijd voor zorgen dat je kleine voldoende drinkt.
3) Niet te veel drinken
Geef je kind vlak voor het (avond)eten niet te veel te snoepen en te drinken. Dan voelt hij zich al bijna verzadigd tegen de tijd dat hij aan tafel moet. Houd het aantal tussendoortjes sowieso binnen de perken, ook gedurende de rest van de dag.
Water is trouwens overigens prima, maar ranja en dik sap vullen echt enorm (probeer maar eens de hele dag cola te drinken, wedden dat je dan geen honger meer hebt met het avondeten?) Dit komt door de suiker. (nee ik ben niet zo’n angst voor suiker en e-nummers miep die alleen tofu eet, dit is gewoon echt bewezen)
4) Eet op tijd
Voor kinderen is het prettig om niet te laat te hoeven eten. Hoe later het wordt, hoe vermoeider ze zijn. En hoe vermoeider ze zijn, hoe minder ze eten. Kortom: eet als het maar even kan op tijd.
Kinderen vinden niks leuk als ze moe zijn, dus eten ook niet. Ik merkte inderdaad dat als mijn man laat thuis was van het werk, dat Esmee gewoon te moe was en daardoor moeilijk ging doen. Nu proberen we rond 5 uur al te eten.
5) Kleine porties
Begin altijd met kleine porties, goed klein gesneden en eventueel op een extra klein bordje. Zo vindt een peuter zijn 'taak' te overzien. Laat je kind duidelijk merken hoe blij je bent als hij alles heeft opgegeten. Je zult zien dat die aanpak beter werkt dan het geven van straf als hij een normaal bord eten weigert.
6) Geef het goede voorbeeld
Kinderen apen alles na, ook van jou. Maak daar gebruik van door zelf tijdens het eten het goede voorbeeld te geven. Oftewel: eet smakelijk van alles wat de pot schaft. En begin vooral niet aan het koken van aparte potjes voor ieder gezinslid. Als je zelf iets niet zo lekker vindt, eet er dan toch een beetje van. Zo laat je aan je kind zien hoe het moet.
7) Houd het ontspannen
Maak van het avondeten een gezellig moment voor het hele gezin. Een moment om bij te kletsen en aandacht aan elkaar te besteden. Dat betekent dat je vervelende gespreksonderwerpen beter kunt vermijden; houd het lekker ontspannen. Zo gaat je kind etenstijd associëren met gezelligheid en dat kan positief uitwerken op zijn eetgedrag.
Tegenwoordig praten we ook wat meer met Esmee aan tafel. Mijn man vraagt bijvoorbeeld aan Esmee wat ze bijvoorbeeld gedaan heeft vandaag. Of vraag desnoods wat voor kleur haar bord heeft.
8) Gebruik een diep bord
Netjes eten is voor een peuter met zijn kleine handjes en gebrekkige motoriek reuze moeilijk. Als het steeds maar fout gaat, terwijl hij erg hard zijn best doet, raakt hij gefrustreerd. Met tegenzin rond eten in het algemeen als gevolg. Een diep bord kan heel wat ellende voorkomen.
9) Laat kinderen helpen
Kinderen vinden het hartstikke leuk om je te helpen in de keuken. Groente wassen, in kommen of pannen roeren, mixen, bedenken wat er nog meer in de soep moet, het toetje versieren en noem maar op. En als ze het eten zelf mee klaar hebben gemaakt, zijn ze veel eerder geneigd om ervan te proeven. Kortom, maak er ook in de keuken een gezellige boel van!
Ik moet zeggen dat deze tip ook bij mij zelf werkt! Vroeger wou ik niks eten, omdat ik niet weet wat er allemaal in zit, als ik het zelf gemaakt heb dan weet ik wat erin zit en eet ik het ook sneller! Het is in het begin wel moeilijk te bedenken waar een klein kind je mee kan helpen, maar dingen als de aardappels in de pan ‘plonsen’ of groenten wassen zijn al mooie dingen om mee te beginnen.
Succes! Ik hoop dat je er iets aan hebt!
